Met peper een einde aan passé’s

Decennia lang zorgen ‘algemeen geriaters’ voor revalidatie van ouderen. Begin jaren zeventig vond de maatschappij investeringen in revalidatie voor ouderen verspilde moeite. Vooruitstrevende verpleeghuisartsen hebben zich toen hard gemaakt om ook voor ouderen een goede revalidatie neer te zetten. De maatschappelijke relevantie werd voor de politiek pas duidelijk toen doorgerekend werd wat het voor de maatschappij betekent, als je niet in de geriatrische revalidatie investeert. Dit leidt namelijk tot een toename van de ligduur in ziekenhuizen en een slechtere functionele outcome, waardoor een grotere vraag naar zorg en zorghuizen ontstaat. Voor de ‘algemeen’ geriater was het echter al lang duidelijk: kwetsbare ouderen kunnen nog goed revalideren. Ageism 1 is passé.